17 januari 2014

Rechter- en voorkant Cottage

Het is gelukt! De rechter- en voorkant zijn nu ook beplakt met 'riet'. Alleen de voorkant lijkt net op een te korte pony. Geen gezicht dus, maar weet echt niet hoe ik het moet doen. Ideeën? Ook zit ik vast met de inrichting van het huis. In mijn hoofd had ik een scene met een boerenkeuken en loslopende kippen en ben gevallen voor een keukenblok. Maar... die blijkt 'ineens' 1:24 te zijn. Baal als een stekker want die is gewoon te leuk maar valt in het niet bij de 1:12 meubels. Een verhoging leek de oplossing maar blijkt niet te werken. Wordt vervolgd.
Op de foto de rechterkant met 'Pommard' bord.... zo'n lekkere wijn!


 Slechte kapper:



8 januari 2014

In de ban van 'Primrose'.

Gistermiddag was ik de klok aan het rond kijken om zo snel mogelijk na mijn werk naar huis te kunnen, er leek geen eind aan te komen. Eindelijk was het zover. Ongeduldig als ik ben heb ik 10 minuten van de 'baas' gepikt en in de auto gesprongen. Natuurlijk weer een tractor op de weg wat eindeloos duurde. Ik verwachtte een pakketje, helemaal speciaal voor mij! Het was rennen naar de brievenbus en daar lag het beloofde doosje met mijn naam erop. Normaal groet ik de katten nog even als ik binnenkom, gisteren dus niet. Het doosje maakte ik voorzichtig open en daar was ze... Primrose. Het muisje die Karin 'zomaar' voor mij heeft gemaakt. Ze is zo zacht en zo lief gekleed het vertederde mij gewoon. Het teddybeertje wat ze in haar pootje heeft..... Ik heb haar voor me neergezet en bleef er maar naar kijken, de kleine steekjes en precisie waarmee ze gemaakt is. Met veel liefde is ze uit de handen van Karin gekomen. Ondertussen zat ik me te bedenken hoe ik zo'n enorm lief gebaar van haar kan bedanken. De juiste woorden heb ik nog steeds niet gevonden. Raar dat je zo onder de indruk kan zijn. Dankbaar ben ik om te weten hoe fijn het is dat er mensen zijn zoals Karin, die je laten weten dat er meer is dan alleen het jachtige bestaan waarin we dagelijks mee te maken hebben en elkaar soms vergeten. Maar je even met een warm (onverwacht) dekentje toedekken!



5 januari 2014

Rieten dak, 'oude' muren en vloer Cottage.

Het wordt weer tijd voor een update Cottage. En ja, het was een flinke uitdaging. De muren moesten oud lijken voor het idee wat ik in mijn hoofd heb. Maar hoe pak je dat aan? Eerst verven en met krijt oud maken gaf niet het gewenste resultaat. Dan maar met een soort van structuurpasta aan de slag. Hier en daar wat geschuurd en dat was wat ik wilde. Helemaal zoals ik voor ogen had, Vincent kan er zo in. O nee, de vloer nog. Ook alweer zoiets, al die plankjes snijden met een stanleymes, want we gingen voor oud. Eikenbeits en krijt gaven een pracht resultaat. Ik ben er blij mee. En uiteindelijk moest ik eraan geloven, het dak! Weer plankjes, op maat gemaakt van tongspatels, rigoureus bewerkt met, hoe verrassend,  het stanleymes. Geverfd met kastanjepatina en wat groen krijt voor wat 'aanslag'. Prima. En dan nu...het riet (kokosvezel). Wat heb ik mezelf op de hals gehaald? Zit het eindelijk dik onder de Tacky Glue, heb ik nog een bos riet in mijn handen. Het zat overal, de tafel was bezaaid en mijn kat had zowaar een nieuwe vacht. Mijn advies, begin er niet aan. Voor vandaag 1 kant, wellicht volgende week de andere kant. Waar ben ik aan begonnen!! (klik op de foto voor vergroting, al blijft het jammer dat de foto's toch een andere werkelijkheid geven).

Muren en vloer

Het begin van het dak
Na een kleurtje
Het dak moet nog naar de 'kapper'

2 januari 2014

Knutsel-vogelhuisje-middag

Nog even een knutselmiddagje(?) inlassen voordat het nieuwe jaar begint en alle verplichtingen weer om de hoek komen kijken. Nadat Hanneke en ik in Apeldoorn naar 'niets' geshopt hadden en onze favoriete hobbywinkel ook nog gesloten was, keken we elkaar zo aan van "en nu....?". Ik heb nog de vogelhuisjes pakketjes liggen, is dat wat, opperde ik. Haar blik zei genoeg en snel op de fiets naar huis. De middag vloog om en beiden waren we blij met ons resultaat. Een vrolijk, gekleurd vogelhuisje. En nee, Hanneke...ik kan geen workshops geven, dat heb je gemerkt! Maar bedankt Sylvia (Lutje Boudel) voor dit leuke pakketje!! (zie blog beurs Vaassen). Het zorgde voor ons een middagje plezier en nu Joleen nog.... wat dat betreft blijft het jammer dat ze in het hoge Noorden woont.



Rechts het vogelhuisje van Hanneke, de andere van mij. De nailart voordeurknopjes zijn natuurlijk een grapje.